derde weekje

De maandag is weer aangebroken. Dat betekent op naar het werk, deze week onze voorlichting promoten op meerdere scholen en hopen dat wij de voorlichting daar mogen geven.
Moe van het werk liggen we na het eten languit uit te buiken. Ondertussen denkend of wij nog wat gaan doen deze avond. Er komen ideeën als hardlopen voorbij, nou no way dat ik dat ga doen. Uiteindelijk gaan we naar de boulevard voor bikini’ s kijken. Uur later komen we terug zonder bikini. Alweer languit op bed bedenk ik mij dat het misschien best leuk is om iets te gaan drinken bij het strand. Vol goede moed gingen wij heen totdat wij de auto zagen. Een zachte band.. ‘ Ja en nu ?’ dacht ik nog. De buurmannen verwisselden meteen de band en wij konden hierna eindelijk gaan. Dit betekent wel dat de auto langzaam aan, aan het aftakelen is in conditie. Bouwjaar: 2012. Aangekomen op het strand heerlijk wat gedronken op het strand en daarna nog even naar een strandtentje geweest, gezellig avondje.
Dinsdag moe van het werk en heerlijk vroeg gaan slapen voor de volgende werkdag.
Woensdag precies hetzelfde liedje.
Donderdag avond het feest kan weer beginnen want wij hebben weekend! Met koppijn languit op bed bedenkend wat hier aan gedaan moet worden. Paracetamol erin en toch nog naar de buren gelopen of zij meegingen wat drinken op het strand. Eerste plan: kampvuur op het strand. Maar onderweg kwamen wij erachter dat het had geregend en het hout nat zou zijn, dus het had geen zin. Toch maar naar het strand gereden om daar wat te gaan drinken. Wij reden in onze geweldige auto achter de buren aan. En ja met regen is het spekglad hier op de weg, dit merkten wij bij de rotonde. De buren vliegen uit de bocht en belanden op een hoge stoep, met een wiel aan diggelen en 3mm van een paal af. Joelle de perfecte chauffeur remde als een gek en wij gilden het uit. Slippend over de rotonde kwamen wij tot stilstand achter de buren, zonder hun te raken en ook maar enige beschadiging. Joelle een groot compliment. We waren er even stil van en bleven verbaasd zitten en vroegen ons af hoe het met de buren zou zijn. We rennen de auto uit en het enige dat er was: een stuk wiel. Maar we leven nog en weten nu hoe glad het is, wij waren ook niet de enige die dit hadden op de weg.
Nu type ik dit en willen jullie niet weten wat wij doen. Wij liggen als drie planken op bed, met joelle in het midden, zodat zij ons op de rug kan kriebelen haha! Joelle heeft het zwaar met ons.. best logisch. Op naar het weekend!